ΣΥΝΕΔΡΙΑ

1ο Συνέδριο Νοσοκομειακής Κοινωνικής Εργασίας
4-5 Μαρτίου 2016, Αθήνα

«Κοινωνική φροντίδα στην υγεία: Σύγχρονες προκλήσεις, μετασχηματισμοί και καινοτόμες δράσεις»
Με επιτυχία ολοκληρώθηκε το 1ο συνέδριο Νοσοκομειακής Κοινωνικής Εργασίας, το οποίο παρακολούθησαν 400 σύνεδροι από όλη την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων κοινωνικοί λειτουργοί, νοσηλευτές, ιατροί, νομικοί κ.ά.
Οι ομιλητές τόνισαν με έμφαση ότι η νοσοκομειακή κοινωνική εργασία έχει επηρεαστεί από την κλιμακούμενη οικονομική και ανθρωπιστική κρίση και παρουσιάστηκαν καινοτόμες παρεμβάσεις και προγράμματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των νοσοκομειακών ασθενών.
Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου παρουσιάστηκαν ερευνητικές εργασίες που ανέδειξαν τον αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στην πρακτική της κοινωνικής εργασίας και επικεντρώθηκαν σε μια σειρά νέων αναγκών των απευθυνόμενων στις κοινωνικές υπηρεσίες των νοσοκομείων ασθενών.
Μέσα από τις ομιλίες του συνεδρίου αναδείχθηκε η σημασία των κοινωνικών προσδιοριστικών παραγόντων της υγείας και συγκεκριμένα της εθνικότητας, του εισοδήματος και της απασχόλησης, ως σημαντικών συνιστωσών στη διαμόρφωση του επιπέδου υγείας του πληθυσμού. Οι συνθήκες της οικονομικής κρίσης και συγκεκριμένα οι κοινωνικές συνθήκες της κλιμακούμενης ανθρωπιστικής κρίσης με προβλήματα όπως το προσφυγικό, η ανεργία κ.α., έχουν άμεση επίδραση στις υγειονομικές ανάγκες των νοσηλευομένων που απευθύνονται στις νοσοκομειακές κοινωνικές υπηρεσίες. Ως εκ τούτου, επισημάνθηκε η ανάγκη για δράσεις των κοινωνικών λειτουργών που απασχολούνται στην υγεία, που θα στοχεύουν στην ανάδειξη και την αντιμετώπιση των κοινωνικών προσδιοριστικών παραγόντων των ανισοτήτων στην υγεία.
Επισημάνθηκε επίσης η ανάγκη καταγραφής και αντιμετώπισης των προβλημάτων των προσφύγων, κυρίως στις κοινωνικές υπηρεσίες των νοσοκομείων του ανατολικού Αιγαίου που αντιμετωπίζουν τις συνέπειες των ναυαγίων, και προτάθηκαν σύγχρονες πρακτικές διαχείρισης κρίσεων και κατάλληλων χειρισμών για την αντιμετώπιση τους.
Οι ομιλητές έδωσαν έμφαση στα δικαιώματα των ασθενών στην υγεία. Παρουσιάστηκε η ριζοσπαστική κοινωνική εργασία και η κριτική κοινωνική εργασία ως κατάλληλα μοντέλα στην τρέχουσα ιστορική συγκυρία στην Ελλάδα. Οι προαναφερόμενες μεθοδολογικές παρεμβάσεις μέσα από κοινωνικά κινήματα διεκδικούν τα δικαιώματα των αποδυναμωμένων ομάδων και έτσι τα «προσωπικά» προβλήματα επαναπροσδιορίζονται σε «δημόσια» ζητήματα.
Άλλοι ομιλητές ανέδειξαν το θέμα της ανάγκης κοινωνικής δικτύωσης των νοσοκομειακών κοινωνικών λειτουργών. Με την κοινωνική δικτύωση των κοινωνικών λειτουργών στην υγεία δύναται η ενδυνάμωση τόσο των κοινωνικών λειτουργών όσο και των αποδεκτών των υπηρεσιών της κοινωνικής φροντίδας υγείας, επηρεάζοντας με αυτόν τον τρόπο τη φύση της κοινωνικής εργασίας στο μέλλον. Στα πλαίσια αυτά προτάθηκε η δημιουργία ενός δικτύου υποστήριξης των κοινωνικών λειτουργών των νοσοκομείων με σκοπό την ενίσχυση των επαγγελματιών και της πρακτικής τους, το μοίρασμα της εμπειρίας και την συλλογική δράση για την επίλυση των προβλημάτων.
Επιπρόσθετα, έγινε ενημέρωση για το σχεδιασμό που αφορά στον Εθνικό Μηχανισμό Αναφοράς θυμάτων εμπορίας και διακίνησης ανθρώπων, καθώς και παρουσίαση των παραμέτρων και των δεικτών που οφείλουν να ανησυχήσουν τους επαγγελματίες για την ύπαρξη πιθανού θύματος μεταξύ των εξυπηρετουμένων που καταφεύγουν στις νοσοκομειακές υπηρεσίες. ⨯

SHM 2016
6-9 Μαρτίου 2016, Σαν Ντιέγκο, ΗΠΑ

H SHM παραμένει στην πρώτη γραμμή της υγειονομικής περίθαλψης.
Η Εταιρεία Νοσοκομειακής Ιατρικής (Society of Hospital Medicine) παρείχε και φέτος στους 3000 συμμετέχοντες στο συνέδριό της την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με ομιλητές, οι οποίοι είναι ηγέτες στον συγκεκριμένο τομέα, και να εξετάσουν τα σημερινά προβλήματα.
Όσοι παρευρέθηκαν στο συνέδριο είχαν την ευκαιρία να αποκτήσουν γνώσεις για τις τελευταίες έρευνες, τις καλύτερες πρακτικές και καινοτομίες στον τομέα, εφαρμόσιμες άμεσα για τη βελτίωση της φροντίδας του ασθενούς. Παράλληλα, τους δόθηκε η δυνατότητα να αναβαθμίσουν την εκπαίδευσή τους παρακολουθώντας εκπαιδευτικά σεμινάρια μεταξύ των 115 που είχαν προγραμματιστεί.

Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου παρουσιάστηκε μελέτη που αφορούσε στις αιτίες των ιατρικών λαθών, τα οποία συμβαίνουν λόγω του μεγάλου αριθμού των ασθενών που περιθάλπονται, της περιορισμένης πρόσβασης σε ιατρικά ιστορικά, καθώς και στον μεγάλο αριθμό ασθενών με σοβαρές παθήσεις. Για τον καθορισμό των συχνότερων αιτιών, και το πώς μπορούν να αποφευχθούν αξιώσεις εναντίον των γιατρών, ανέλυσαν υποθέσεις αξιώσεων που έκλεισαν μεταξύ 2007 και 2014. Πάνω από το 36% αφορούσαν σε διαγνώσεις, συμπεριλαμβανομένων των αναπάντητων, καθυστερημένων, ή λανθασμένων διαγνώσεων. Το 35% ήταν αποτέλεσμα ανεπαρκούς αρχικής αξιολόγησης, και το 16% είχε σχέση με γαστρεντερικές διαταραχές. Η κακή επικοινωνία ήταν η βασική αιτία του 23% των αξιώσεων. Το 72% αφορούσαν τη φροντίδα που προσέφεραν οι νοσοκομειακοί γιατροί σε πολύ σοβαρούς τραυματισμούς, σε σύγκριση με εκείνες που προκύπτουν από τη φροντίδα που παρέχεται από όλους τους γιατρούς (34%). Συμπερασματικά, η έγκαιρη πρόσβαση στα αρχεία και η βελτιστοποίηση της συν-διαχείρισης των ασθενών μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του ποσοστού αυτών των απαιτήσεων.
Για τη διάγνωση των μεταδοτικών ασθενειών αναφέρθηκε ότι τα δεδομένα δείχνουν ότι, παρότι η βακτηριακή μηνιγγίτιδα, τα αποστήματα σπονδυλικής στήλης, και οι νεκρωτικές λοιμώξεις μαλακών μορίων είναι σχετικά σπάνιες, κάθε μια απ’ αυτές συνδέεται με υψηλό ποσοστό θνησιμότητας, ιδιαίτερα όταν η διάγνωση και η θεραπεία καθυστερούν. Η αναγνώριση των συμπτωμάτων τους είναι ζωτικής σημασίας, καθώς οδηγεί τελικά σε μείωση των ποσοστών θνησιμότητας.

Σημειώθηκε επίσης ότι η υπερκόπωση είναι μια συνεχής απειλή για τους νοσοκομειακούς γιατρούς, για την αντιμετώπιση της οποίας όμως υπάρχουν πλείστες επιλογές, μεταξύ αυτών και η αναζήτηση επαγγελματικής συμβουλής για τη μείωση του στρες.
Επισημάνθηκε ότι μια κουλτούρα ιδιοκτησίας, επιδεξιότητας, αυτονομίας, και εκ νέου ανακάλυψης του σκοπού, μαζί με το σωστό μίγμα κινήτρων μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της εμπλοκής του ιατρού στο πλαίσιο των προσπαθειών βελτίωσης της ποιότητας.

Όσον αφορά στην ηλεκτρονική χαρτογράφηση, τονίστηκε ότι η χρήση της αντιγραφής – επικόλλησης σε ηλεκτρονικούς χάρτες είναι ένα σημαντικό θέμα υγείας που θα πρέπει να αποφεύγεται, καθώς φαίνεται να προκαλεί ασυνέπειες στη φροντίδα των ασθενών. Τέλος, ειπώθηκε ότι οι γιατροί πρέπει να ενθαρρύνονται να διαβάζουν όλες τις ειδοποιήσεις όταν καταγράφουν ηλεκτρονικά τους ασθενείς. ⨯

Advances in Alzheimer Therapy
9-12 Μαρτίου 2016, Αθήνα

Σημαντικές εξελίξεις στη θεραπεία της Νόσου του Αλτσχάιμερ
Το φετινό, 14ο στη σειρά, συνέδριο AAT αφορούσε σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίοδο στην ιστορία της θεραπείας της νόσου με αρκετές αξιοσημείωτες ανακαλύψεις όσον αφορά την έγκαιρη διάγνωση, αλλά και τις πρωτοποριακές θεραπευτικές στρατηγικές.
Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου παρουσιάστηκαν στοιχεία που καταδεικνύουν μια πτωτική τάση ως προς τον αριθμό των νέων περιπτώσεων της νόσου του Αλτσχάιμερ. Η συχνότητα κρουσμάτων άνοιας ή / και ο επιπολασμός εμφάνισαν μείωση έως και 30%, λαμβανομένων υπόψη των αλλαγών στην ηλικία του πληθυσμού.
Μελέτη απόδειξε επίσης την αποτελεσματικότητα των προληπτικών στρατηγικών. Ο κύριος ερευνητής της πρώτης προοπτικής μελέτης (FINGER), η οποία καταδεικνύει ότι η γνωστική λειτουργία μπορεί να προστατευθεί, μίλησε στο συνέδριο για τα ευρήματά του.
Όσον αφορά στα αίτια της νόσου, παρόλο που πολλοί ισχυρίζονται ότι οφείλεται στην τοξικότητα του αμυλοειδούς, που προκαλεί έναν καταστροφικό καταρράκτη γεγονότων, οδηγώντας στο θάνατο των νευρώνων, άλλοι επιμένουν ότι η πρωτεΐνη Τ είναι η κύρια υπεύθυνη. Την τελευταία δεκαετία πολλές θεραπευτικές δοκιμές επιχείρησαν, χωρίς να το καταφέρουν, να εξουδετερώσουν την πιθανή τοξική επίπτωση του αμυλοειδούς μέσω ανοσοποίησης. Ως αποτέλεσμα, η κλασική υπόθεση του καταρράκτη του αμυλοειδούς δεν θεωρείται αξιόπιστη και οι ερευνητές στρέφονται πλέον προς την κατεύθυνση της μείωσης της πρωτεΐνης Τ.
Ομιλητές σημείωσαν ότι σημαντικές πρόσφατες δοκιμές υποστηρίζουν τη θεραπευτική αντιμετώπιση του αμυλοειδούς. Σε σπάνιες, οικογενείς περιπτώσεις Αλτσχάιμερ η θεραπεία αντι-αμυλοειδούς είναι πιθανό να ξεκινήσει σε πολύ πρώιμο στάδιο, πριν επέλθει βλάβη στους νευρώνες. Αν η υπόθεση του αμυλοειδούς είναι ορθή, αυτή η θεραπεία θα πρέπει να αποτρέψει την εμφάνιση συμπτωμάτων της νόσου του Αλτσχάιμερ. Οι ερευνητές που ασχολούνται με αυτό το θέμα μίλησαν για τις εν εξελίξει δοκιμές.
Παρουσιάστηκαν οι τελευταίες εξελίξεις σχετικά με τις δοκιμές ανοσοποίησης σε πρώιμα και προκλινικά στάδια της πλέον κοινής μορφής της νόσου του Αλτσχάιμερ που βρίσκονται στη φάση III, ορισμένες εξ αυτών δείχνουν θετικά σημάδια, ιδίως όσον αφορά τη χρήση της αντουκανουμάμπης σε μορφή εμβολίου.
Συζητήθηκαν επίσης 3 δοκιμές που αφορούσαν στη θεραπευτική αντιμετώπιση της πρωτεΐνης Τ, μια πρωτοποριακή προσέγγιση με ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα δυναμική.
Ταχύτατες είναι και οι εξελίξεις που αφορούν στη διάγνωση της νόσου. Το ζήτημα της φλεγμονής παραμένει ως προτεραιότητα κατά την αναζήτηση αιτιολογικών παραγόντων της νόσου αλλά, για πρώτη φορά, ο εντοπισμός φλεγμονής μέσω της απεικόνισης ΚΝΣ φαίνεται εφικτός με επιλεκτικούς συνδέτες που χρησιμοποιούνται στην τεχνολογία PET.
Τέλος, οι ομιλητές εστίασαν και σε αρκετές εναλλακτικές υποθέσεις για τη νόσο του Αλτσχάιμερ, όπως η πρωτεομική εξάπλωση, αλλά και άλλες που βασίζονται στην τοξικότητα της ινσουλίνης, το εντερικό μικροβίωμα και τη δυσλειτουργία των μετάλλων. Όπως τονίστηκε, μεταξύ των αναδυόμενων πρωτοποριακών θεραπευτικών παραγόντων υπάρχουν ορισμένα νέα μόρια που απαντούν σε ποικίλες κλινικές φάσεις, όπως ανταγωνιστές υποδοχέα 5-HT6, αντί-πυρογλουταμικά αντισώματα, αναστολείς κινάσης – τυροσίνης και α-β παράγοντες αντί-συσσώρευσης. ⨯

11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δημόσιας Υγείας
21-23 Μαρτίου 2016, Αθήνα

Ένα σημαντικό επιστημονικό συνέδριο για θέματα που άπτονται της Δημόσιας Υγείας
Έγκριτοι ειδικοί, πρωτοπόροι και διακεκριμένοι επιστήμονες τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς, οι οποίοι έχουν συμβάλλει αποφασιστικά στο συστηματικό σχεδιασμό αποτελεσματικών στρατηγικών για την προστασία της Δημόσιας Υγείας, καθώς και για την έγκυρη σχετική ενημέρωση φορέων και πολιτών, συμμετείχαν στο 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δημόσιας Υγείας που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα.

Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου έλαβαν χώρα διαλέξεις, συζητήσεις σε θέματα ενδιαφέροντος και στρογγυλά τραπέζια, στοχευμένα σε σύγχρονα επιστημονικά πεδία που αφορούν μεγάλο αριθμό ιατρικών ειδικοτήτων, όπως παθολόγους, λοιμωξιολόγους, πνευμονολόγους, παιδιάτρους κτλ.
Στόχος του συνεδρίου ήταν η συζήτηση και η ανταλλαγή απόψεων γύρω από τη χάραξη αποτελεσματικών πολιτικών παροχής υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας και πρωτοβάθμιας φροντίδας, με γνώμονα την αλληλεγγύη και την άμεση απάντηση στις υγειονομικές ανάγκες του πληθυσμού.
Προς την κατεύθυνση αυτή κινήθηκε και η θεματολογία του συνεδρίου, η οποία εστίασε – εκτός των άλλων – στο προσδόκιμο ζωής, το οποίο παρουσιάζει σημαντική αυξητική τάση την τελευταία δεκαετία και που, όπως αναφέρθηκε, το 2011 στην Ελλάδα ήταν 83,1 χρόνια για τις γυναίκες και 78,3 χρόνια για τους άνδρες, με μέσο όρο τα 80,91 έτη.
Όσον αφορά τη θνησιμότητα στη χώρα μας επισημάνθηκε ότι η γενική προτυποποιημένη θνησιμότητα από όλες τις αιτίες παρουσιάζει σταθερή πτωτική πορεία. Το 2013 ήταν 857,2, ενώ το 2004 ήταν 1.047,8 ανά 100.00 πληθυσμό. Οι τρεις πρώτες αιτίες θανάτου από το 2004 έως και το 2013 παραμένουν τα νοσήματα πνευμονικής κυκλοφορίας, η νόσος εγκεφαλικών αγγείων και η ισχαιμική καρδιοπάθεια αντίστοιχα.

Σημειώθηκε δε και η σταθερή αύξηση του αριθμού εξιτηρίων ασθενών σε όλα τα συνηθέστερα νεοπλάσματα (πχ. πνεύμονα, μαστού, παχέος εντέρου, προστάτη, κλπ) κατά τη δεκαετία 2000 – 2010. Τις μικρότερες, συγκριτικά, αυξήσεις παρουσιάζουν τα νεοπλάσματα του ήπατος και οι λευχαιμίες, ενώ τα ποσοστά διάγνωσης νεοπλασμάτων παγκρέατος και εγκεφάλου έχουν υπερδιπλασιαστεί.
Οι σύνεδροι εστίασαν και στα λοιμώδη νοσήματα, όπου επισημάνθηκε, μεταξύ άλλων, ότι καταγράφεται αύξηση των κρουσμάτων ελονοσίας και AIDS στην Ελλάδα, ενώ από τα δεδομένα που συλλέγονται ετήσια στη χώρα μας σε ό,τι αφορά τα δηλούμενα κρούσματα φυματίωσης σε Έλληνες, σημειώνεται πτωτική τάση, ενώ σε αλλοδαπούς φαίνεται να αυξάνονται.

Όσον αφορά τη μικροβιακή αντοχή στα αντιβιοτικά, συζητήθηκε η νέα στρατηγική που προτείνεται από τους Διεθνείς Οργανισμούς (ΠΟΥ και ΕΕ), η στρατηγική της Ενιαίας Υγείας (One Health Approach). Για την εμβολιαστική κάλυψη των παιδιών στην Ελλάδα επισημάνθηκε ότι είναι πολύ υψηλή και βελτιωμένη σε σχέση με τα δεδομένα της αντίστοιχης μελέτης του 2006.

Τέλος, για τη διατροφή επισημάνθηκε ότι η χώρα μας, αν και εξακολουθεί να εφαρμόζει τη Μεσογειακή Διατροφή σε υψηλότερα επίπεδα από τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει απόκλιση από την προσκόλληση σε αυτήν και την προστατευτική της δράση για την υγεία, ειδικά στις νεότερες ηλικίες. ⨯

AUA 2016
6-10 Μαΐου 2016,
Σαν Ντιέγκο, ΗΠΑ

Το συνέδριο που επηρεάζει θετικά τις πρακτικές των ουρολόγων παγκοσμίως
Για περισσότερο από έναν αιώνα, η Αμερικανική Ουρολογική Εταιρεία (AUA) πρωτοπορεί στη μετάδοση της γνώσης στους ουρολόγους όλου του κόσμου, μέσω των ετήσιων συνεδρίων της και των ευκαιριών εκπαίδευσης, θέτοντας τα υψηλότερα πρότυπα για την επίτευξη αυτών των στόχων.
Στο φετινό συνέδριο, μεταξύ άλλων, παρουσιάστηκαν τα ευρήματα μιας μετα-ανάλυσης όπου ερευνητές αξιολόγησαν τόσο την ειδική όσο και τη γενική θνησιμότητα σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ριζική προστατεκτομή ή ακτινοθεραπεία. Οι περισσότερες από τις 19 μελέτες της μετα-ανάλυσης – καλύπτοντας σχεδόν 120.000 ασθενείς – αξιολόγησαν την αγωγή με εξωτερική ακτινοθεραπεία (EBRT), ενώ κάποιες περιέλαβαν εκείνους που αντιμετωπίστηκαν με βραχυθεραπεία είτε μεμονωμένα είτε με την ομάδα EBRT. Στις 10 μελέτες αξιολόγησης της συνολικής θνησιμότητας, και τις 15 που εξέταζαν την ειδική θνησιμότητα λόγω του καρκίνου του προστάτη, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αυτά τα ποσοστά ήταν υψηλότερα στους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με ακτινοθεραπεία, συγκριτικά με εκείνους που αντιμετωπίστηκαν με χειρουργική επέμβαση.
Επίσης, ανάλυση που διεξήχθη για την εκτίμηση των κλινικών παραγόντων που προβλέπουν απρογραμμάτιστη εισαγωγή στο νοσοκομείο μετά από μείζονα χειρουργική ουρολογική επέμβαση, η οποία χρησιμοποίησε δεδομένα περισσότερων των 23.000 ασθενών, έδειξε ότι το συνολικό ποσοστό επανεισόδου στο νοσοκομείο ήταν 5,8%, με την ανακατασκευή του ουρητήρα (20,6%) και την κυστεκτομή (17,5%) να αποτελούν τις κυριότερες αιτίες. Οι τρεις σημαντικότεροι προγνωστικοί παράγοντες επανεισόδου ήταν η λοίμωξη, η πνευμονική εμβολή και η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση. Επιπλέον, οι λαπαροσκοπικές και ρομποτικές επεμβάσεις διαπιστώθηκε ότι έχουν στατιστικά χαμηλότερα ποσοστά εκ νέου εισαγωγής στο νοσοκομείο από ό,τι οι ανοικτές επεμβάσεις.
Όσον αφορά τα οφέλη της χορήγησης ακεταμινοφαίνης σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε επέμβαση νεφρού, ερευνητές συνέκριναν τη διάρκεια παραμονής και τις συνολικές δαπάνες 90 ημερών μεταξύ ασθενών που υποβλήθηκαν σε ριζική νεφρεκτομή λόγω καρκίνου του νεφρού ή νεφρικής μάζας που έλαβαν, ή όχι, ενδοφλέβια (IV) ακεταμινοφαίνη την ημέρα της χειρουργικής επέμβασης. Διαπίστωσαν ότι οι πιθανότητες παρατεταμένης παραμονής στο νοσοκομείο ήταν κατά 24% χαμηλότερη στους ασθενείς που τους χορηγήθηκε IV ακεταμινοφαίνη, σε σύγκριση με εκείνους που δεν την έλαβαν, ενώ είχαν και χαμηλότερο κόστος νοσηλείας.
Παρουσιάστηκε, τέλος, έρευνα κατά την οποία αξιολογήθηκαν οι παράγοντες που συνδέονται με επιπλοκές έως ένα μήνα μετά την επέμβαση μεταξύ ασθενών που υποβλήθηκαν σε κολεκτομή, κυστεκτομή, ή υστερεκτομή. Λαμβάνοντας υπόψη διάφορες παραμέτρους, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ασθενείς με απώλεια βάρους μεγαλύτερη από 10% έξι μήνες πριν από την επέμβαση είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες εμφάνισης σημαντικών μετεγχειρητικών επιπλοκών από ό,τι εκείνοι που δεν το έκαναν. Ασθενείς με ΔΜΣ κάτω του φυσιολογικού διέτρεχαν επίσης υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών συγκριτικά με όσους είχαν φυσιολογικό ΔΜΣ. Επιπλέον, οι καπνιστές και οι ασθενείς με μέτρια ή σοβαρή υπολευκωματιναιμία είχαν αυξημένο κίνδυνο για σοβαρές επιπλοκές. ⨯
ιατρικά συνέδρια

AATS 96th
Annual Meeting

14-18 Μαΐου 2016,
Βαλτιμόρη, ΗΠΑ
Πρωτοπόρες τεχνικές, φάρμακα και τεχνολογία στο φετινό συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Χειρουργικής Θώρακος
Η American Association of Thoracic Surgery πραγματοποίησε την έναρξη του 96ου ετήσιου συνεδρίου της στις 15 Μαΐου, στο Συνεδριακό Κέντρο της Βαλτιμόρης, όπου οι παριστάμενοι είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν τους εκθέτες και υποστηρικτές του συνεδρίου και να γνωρίσουν πρωτοπόρες τεχνικές, να ανακαλύψουν νέα προϊόντα και να γνωρίσουν άλλους συμμετέχοντες.
Δεδομένου ότι οι χειρουργοί θώρακα ασχολούνται όλο και περισσότερο με τη θεραπεία ασθενών με καρδιακή και πνευμονική ανεπάρκεια, την πρώτη μέρα του συνεδρίου πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση με στόχο την ενημέρωση των συμμετεχόντων για τις «Βέλτιστες Θεραπείες για την Ανεπάρκεια Οργάνων Θώρακος Τελικού Σταδίου», που εστίασε ειδικά στη χρήση των εξωσωματικών μεμβρανών οξυγόνωσης (ECMO), στη μηχανική κυκλοφορική υποβοήθηση (MCS), και στις μεταμοσχεύσεις οργάνων. Όσοι παρακολούθησαν τη συνεδρίαση έλαβαν τις νεώτερες πληροφορίες σε αυτόν τον ταχέως αναπτυσσόμενο και απαιτητικό τομέα.
Το Sunday’s Adult Cardiac Surgery Symposium επικεντρώθηκε στις αντιπαραθέσεις όσον αφορά στην αορτοστεφανιαία παράκαμψη με μόσχευμα (CABG) και στη χειρουργική επέμβαση αορτής και βαλβίδας. Οι σύνεδροι διερεύνησαν το ρόλο των τεχνολογιών αιχμής, όπως η εξωσωματική μεμβράνη οξυγόνωσης (ECMO) και των συσκευών κοιλιακής υποβοήθησης (VAD). Εκτός από τους θωρακοχειρουργούς το συμπόσιο περιελάμβανε και καρδιολόγους, οι οποίοι προσέφεραν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τους τομείς ενδιαφέροντος, όπως η αγγειοπλαστική και η διαδερμική αντικατάσταση βαλβίδας. Διερευνήθηκαν σημαντικές δοκιμές, όπως οι SYNTAX και FREEDOM, νέες συσκευές για τη Διαδερμική Στεφανιαία Παρέμβαση, καθώς και νέα φάρμακα. Επίσης, συζητήθηκε το μέλλον της χειρουργικής επέμβασης βαλβίδας, όπως και οι κατευθυντήριες οδηγίες της American Association of Thoracic Surgery για την ενδοκαρδίτιδα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε η συζήτηση για τη βέλτιστη χειρουργική θεραπεία για το εμφύσημα τελικού σταδίου, συγκρίνοντας τη χειρουργική επέμβαση μείωσης όγκου με τη μεταμόσχευση πνεύμονα. Ένα ακόμα εντυπωσιακό σημείο ήταν η συζήτηση σχετικά με τη διαχείριση του καρκίνου του οισοφάγου, η οποία επικεντρώθηκε στο κατά πόσον ελάχιστα επεμβατική οισοφαγεκτομή είναι ανώτερη από την ανοικτή οισοφαγεκτομή, στην οποία συμμετείχαν τα πιο αναγνωρίσιμα ονόματα στη χειρουργική του οισοφάγου.
Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου αναλύθηκαν σε βάθος θέματα που άπτονται των προβλημάτων που αντιμετωπίζονται στην εντατική θεραπεία. Βασικοί τομείς εστίασης ήταν η σήψη και η φλεγμονή, η μηχανική υποστήριξη του κυκλοφορικού και ο ρόλος της καινοτόμου τεχνολογίας στην αντιμετώπιση επιπλοκών, και κυρίως διαταραχών πηκτικότητας, καθώς και νευρολογικών βλαβών. Παρουσιάστηκε δε μελέτη για ένα καρδιοπληγικό διάλυμα που αναπτύχθηκε από καρδιοχειρουργό, απέδειξε την ασφάλεια του διαλύματος, το οποίο κρίθηκε «ως απλή και ασφαλής» καρδιο-προστατευτική στρατηγική.
Οι σύνεδροι επικεντρώθηκαν και στα ηθικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι εν ενεργεία χειρουργοί, ειδικά σε έναν κόσμο όπου οι νέες τεχνολογίες εξελίσσονται γρήγορα. Τονίστηκε η αναγκαιότητα της επικοινωνίας και της φροντίδας για τον ασθενή, αλλά και της αξίας της ελπίδας, πάντα με την απαραίτητη δόση ρεαλισμού. ⨯